เรเชล วัตสันชอบนั่งรถไฟ เธอจะนั่งรถขบวนเวลาเดียวกันทุกวันเข้าลอนดอน เรเชลชอบมองผ่านหน้าต่างรถไฟออกไปยังบ้านที่อยู่ริมทาง บ้านหลังโปรดของเธอคือบ้านเลขที่ 15 ในเมืองวิทนีย์ บ้านของเจสและเจสัน คู่สามีภรรยาที่สมกันราวกิ่งทองใบหยก แต่พวกเขาไม่ใช่เจสและเจสัน และไม่ได้หวานชื่นเป็นคู่รักในอุดมคติอย่างที่เรเชลจินตนาการในทุกเมื่อเชื่อวัน เช้าวันหนึ่งขณะนั่งรถไฟเข้าเมืองตามปกติ เรเชลมองเห็นเจสจูบกับชายอื่น เธอมั่นใจว่าเขาไม่ใช่เจสัน เรเชลตื่นตะลึงกับภาพนั้น เธอโกรธเจสมาก ไม่อยากเชื่อว่าเธอจะทรยศเจสันได้ลงคอ แต่แล้วเจสก็หายตัวไป เจสหรือที่จริงคือเมแกน ฮิพเวลล์หายตัวไปในวันเสาร์ วันเดียวกับที่เรเชลเดินทางไปเมืองวิทนีย์ และแน่นอนว่าเมาตามเคย เธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันอาทิตย์โดยจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันเสาร์ไม่ได้ เมื่อเธอเห็นข่าวของเมแกน เธอคิดว่าเธออาจจะรู้เบาะแสบางอย่าง บางอย่างที่เธอลืมไป เรเชลพยายามยื่นมือเข้าไปช่วยเจสัน หรือสก็อต ฮิพเวลล์ เพราะรู้ว่าตำรวจต้องพุ่งเป้าไปที่สามี หรือคนรักของเหยื่อก่อนเป็นอันดับแรก เรเชลพาตัวเองเข้าไปยุ่งกับคดีนี้ด้วยคำโกหกปนกับความจริง เธอถลำลึกเข้าไปพัวพันกับเรื่องนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ โดยที่เธอเองก็ยังสับสนกับภาพความทรงจำในคืนนั้นที่ผลุบโผล่ไปมาแต่คว้าจับไว้ไม่ได้ เกิดอะไรขึ้นกับเมแกน เธอถูกทำร้ายจริงหรือ? ระหว่างจิตแพทย์หนุ่มที่ต้องสงสัยว่าเป็นชู้ สามีของเธอเอง หรือคนรักเก่า ใครคือคนร้ายตัวจริง